اسلام دین مهربانی ،اما مهربانی تعریف داره ،حد و حدودی داره،گاهی آدم کاری را یک کار مهربانانه می پنداره در صورتی که این طور نیست،مثلا یک معلم هنگامی که به درسِ شاگردانش توجهی نمی کنه و اونا رو راحت میذاره،شاید فکر کنیم خوب ،چه معلم خوبیه با شاگرداش مهربونی می کنه چون می ذاره اونا راحت باشن و اوقات خوشی را بگذرونن ولی  همین کار معلم باعث کاهش روند علمی شاگرداش می شه و تبعات زیادی داره،چون به هر حال جامعه نیاز به علم داره، پول و راحتی ،تولید کننده علم نیستند بلکه این علم است که تولید کننده ثروت و راحتی  است.

خوب از این مثال رد شیم.پس دونستیم که مهربانی حد و تعریف و اندازه ایی داره،

به نظر شما چه کسی و چه منبعی بهتر از همه می تونه مرجع شناخت ِکارهای خوب(مهربانانه) و بد از هم باشه؟

بله !خالق هر چیزی بهتر می دونه،چون خودش اونو خلق کرده و بهتر از هر کس دیگه ایی به اون علم داره.

پس خالق ما،خداوند دانا و توانا بهتر از هر کس دیگه،مهربانی ها را بیان و تعیین می کنه.

همه می دونیم کاری خوبه،که به دیگران ضرر نزنه و هم به خودمون؟

خوب سوال می کنم ،این که ما آدما در شناخت کار خوب و بد از هم،اختلاف داریم ،برای چیه؟

این اختلاف یعنی بعضی ها درست تشخیص  میدن و بعضی ها غلط… چون یه کار نمی تونه  در عین واحد،هم خوب باشه و هم بد ( البته در شرایط مساوی)، خوب این بعضی ها چه کسانی هستند؟؟ 

بله کسانی هستند که ادعای پیامبری از سوی خالق یکتا را دارن،خوب قبلاً گفتیم خالق هر چیزی بهتر از هر کس دیگه ایی می تونه برای ما حد و حدود کار خوب رو مشخص کنه.